WIENIEC

Jak co roku w naszym kole organizowany był Bal Myśliwski dla członków naszego koła, koleżanek i kolegów z okręgu oraz ich znajomych.

Przygotowana dzień wcześniej sala ustrojona była w igliwie, a w eksponowanych miejscach wisiały okazałe poroża. Dania, nie tylko z dziczyzny, zapraszały gości do wspólnej konsumpcji, jak również do pogawędek przy stole. Oficjalne przywitanie gości w imieniu Zarządu przeprowadził nasz prezes Mirek, zaś po części oficjalnej oraz po odegraniu sygnałów przez naszych dwóch sygnalistów, zasiedliśmy do kolacji.

Oczywiście nie tylko samym jedzeniem człowiek żyje, dlatego do posiłków i do tańców przygrywała nam kapela z Grudziądza, która gromadziła tłumy na parkiecie. Zabawa była do białego rana!

Pamiętajmy jednak, że jak co roku, tak i teraz zorganizowaliśmy wspólnie ze Stowarzyszeniem "Nasze Szczęścia" z Łubianki licytacje, z których dochód przeznaczony był w całości na podopiecznych Stowarzyszenia. W tym roku znowu uzbiera się rekordowa kwota, za co wszystkim serdecznie dziękujemy!

Serdeczne podziękowania należą się również tym, którzy przyczynili się do możliwości organizacji balu oraz pomogli w jego przygotowaniu.

Mamy nadzieję, że znów spotkamy się za rok w jeszcze liczniejszym gronie!

Z myśliwskim pozdrowieniem Darz Bór!

Przypominamy, że zgodnie z obowiązującą uchwała WZ najpóźniej do końca grudnia należy uiścić drugą część składki członkowskiej do koła.

Po 12 grudnia znana będzie też ostatecznie stawka składki do PZŁ. Jak tylko będzie wiadomo ile będzie wynosić poinformujemy Was oddzielną wiadomością.

Składka do PZŁ również będzie płatna do końca grudnia!!!

Prosimy o terminowe wpłaty, zaoszczędzi nam to zachodu i kosztów związanych z wysyłaniem wezwań do zapłaty (zgodnie z obowiązującą uchwałą WZ, koszt wysłanego wezwania ponosi dłużnik).

Z myśliwskim pozdrowieniem

Darz Bór

Mirosław Kufel

Dostępna jest już  w sprzedaży wydana z okazji 100-lecia PZŁ przez ZO w Toruniu monografia  pt. "Historia i teraźniejszość łowiectwa na Pomorzu i toruńskiej organizacji łowieckiej" oraz przypinki okolicznościowe.

Książka jest pięknie wydana w sztywnej okładce a przypinka bardzo elegancka. W książce zawarty jest też rys historyczny dotyczący naszego koła.

Osoby zainteresowane prosimy o przesyłanie zamówień do sekretarza oraz uiszczenia zapłaty na konto koła najpóźniej do 31 grudnia. Będziemy robić zbiorcze zamówienie.

Koszt monografii to 65 zł

Koszt przypinki 40 zł

Informujemy, że w ZO w Toruniu dostępne są też kalendarze myśliwskie ścienne w cenie 30 zł.

Z myśliwskim pozdrowieniem

Darz Bór

Mirosław Kufel

Niniejszym zapraszamy wszystkich na bal myśliwski, który odbędzie się 26 stycznia (piątek) w domu weselnym "u Boryny" w Grzywnie.

Koszt uczestnictwa dla myśliwych z naszego koła to 250 zł od pary, dla gości z zewnątrz 500 zł.

Na zgłoszenia od naszych myśliwych czekamy do 15 grudnia !!!

Osoby zainteresowane proszone są o wpłatę na konto koła ww. kwoty tytułem "na działalność statutową".

UWAGA-wpłaty z innym opisem będą zwracane!!!

Po 15 grudnia przyjmowane będą wpłaty od osób nie będących członkami naszego koła.

Sala mieści 75 par - decyduje kolejność wpłat.

Z myśliwskim pozdrowieniem

Darz Bór

Mirosław Kufel

Darz bór!!!

Zapraszamy wszystkich na prace gospodarcze w najbliższą sobotę 9 września 2023.

Zbiórka o godz. 7;00 w Olku.

Prosimy o zabranie niezbędnych narzędzi: pił, młotków, szpadli, wkrętarek itp. niezbędnych do wykonywania prac.

Darz Bór!

Zapraszamy wszystkich na prace gospodarcze w dniu 26.08.23.

Zbiórka na Olku o godz 7:30. Będziemy dokańczać budowę zwyżek oraz wywozić w teren stelaże do ambon.

Prosimy o zabranie niezbędnych narzędzi: wkrętarek, młotków, pił, szpadli itp.

Ps. Osoby chcące uzyskać odstrzał na byka, proszone są o kontakt z łowczym.

Darz Bór!

Zapraszamy wszystkich na kolejne prace gospodarcze!!!

Spotykamy się w sobotę 5-go sierpnia na Olku o godz. 7.00

Planujemy rozwiezienie podstaw do budowy ambon oraz ostatnio wybudowanych zwyżek, których budowę będziemy na najbliższych pracach dalej kontynuować.  

Prosimy o zabranie niezbędnych narzędzi; szpadli, wkrętarek, młotków, wiertnic, pił, siekier itp.

Kto ma i może, proszę przyjechać samochodem z przyczepką !!!

Koleżanki i koledzy !

Od początku nowego sezonu sukcesywnie wykonywane są prace gospodarcze w naszym  łowisku. Do kilku ambon zamontowaliśmy betonowe podstawy, docelowo będziemy chcieli żeby wszystkie ambony postawione były na takich podstawach co zdecydowanie wydłuży ich żywotność. Na bieżąco obsiewane są pasy zaporowe dzięki czemu w połączeniu z dyżurami w dużej mierze udało nam się ograniczyć szkody w uprawach rolnych. Uporządkowane zostały dojścia i dojazdy do ambon.

Przygotowane są też platformy oraz ambony do remontu, osoby chętne do ich dokończenia proszone są o kontakt z kol. Łowczym.

Kolejne prace zaplanowane są w najbliższą sobotę 22 lipca, zapraszamy na godzinę 7:30.

Prosimy o zabranie niezbędnych narzędzi potrzebnych do budowy zwyżek (młotki, piły, siekiery itp.)

Koleżanki, Koledzy! 

Kolejne walne zgromadzenie za nami! Było długo i rzeczowo. 

Pragnę poinformować, iż na nową kadencję został wybrany zarząd w składzie: 

• Prezes Mirosław Kufel
• Łowczy Grzegorz Grom
• Podłowczy Jarosław Romanowski
• Podłowczy Szymon Nalazek
• Podłowczy Robert Paciorek
• Sekretarz Wojciech Osak
• Skarbnik Łukasz Kowal

Gratulujemy wyboru!
Darz Bór!  

Z nadejściem ciepłych i słonecznych dni ruszyliśmy w końcu z pracami, a jest co robić!

Na wstępie chciałbym podziękować osobom, które w sobotę stawiły się na prace. Wprawdzie nie było nas wielu, ale zrobiliśmy kawał dobrej roboty.

Zaczęliśmy od drobnego sprzątnięcia stodoły i przygotowania miejsca pod deski. Następnie wywieźliśmy i ustawiliśmy ambonę numer 13. Jest to ładna, nowa ambona wykonana z kantówek i desek. Postawiona została na betonowych bloczkach. Stoi oddalona od swojej poprzedniczki o kilka metrów wzdłuż kanału tak, aby możliwe było obserwowanie jak najdłuższej ściany lasu, również w zakolach. 

Następnie pojechaliśmy pod ambonę 18 z zamiarem jej postawienia, gdyż od zeszłego roku leży przewrócona. Niestety, w związku z jej uszkodzeniami, bez odpowiedniego przygotowania nie byliśmy w stanie jej naprawić. W drodze powrotnej obsialiśmy pasy i poletka kukurydzą. Widać, że są one bez przerwy odwiedzane zarówno przez dziki jak i jelenie, i szkoda by było systematycznie ich nie zasilać. Nim dojechaliśmy do Olka część kolegów, która została, ponosiła już praktycznie wszystkie deski, więc pozostało nam sprzątnięcie terenu przed stodołą a część z kolegów spakowała kukurydzę, którą obsiewają poletka na Papowie i Łysomicach. 

Zapraszam do udziału w organizowanych przeze mnie pracach. Jeżeli ktoś chciałby coś robić indywidualnie to proszę o kontakt, jest wiele rzeczy do zrobienia (ambony 18, 2, 2A, 4, 11, paśnik przy poletku na Chorabiu, lizawki).

Darz Bór! 

Od 16 lutego obowiązuje w naszym kraju Rozporządzenie Komisji (UE) 2021/57 z dnia 25 stycznia 2021 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do ołowiu w amunicji śrutowej na obszarach wodno-błotnych lub wokół nich. Na obszarach wodno-błotnych lub w obrębie 100 m od nich wprowadziło ono zakaz oddawania strzałów amunicją śrutową o zawartości ołowiu równej lub większej niż 1% masy oraz noszenia takiej amunicji podczas strzelania albo w drodze na strzelanie na obszarach wodno-błotnych.

Zgodnie z przyjętą w rozporządzeniu terminologią:

• „obszary wodno-błotne” oznaczają tereny bagien, błot i torfowisk lub zbiorniki wodne tak naturalne, jak i sztuczne, stałe lub okresowe, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych, łącznie z wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza 6 m;
• „strzelanie” oznacza każdy rodzaj strzelania z broni śrutowej;
• „broń śrutowa” oznacza broń gładkolufową, z wyjątkiem broni pneumatycznej;
• „amunicja śrutowa” oznacza śrut używany albo przeznaczony do użycia w pojedynczym ładunku lub naboju w broni śrutowej;
• „noszenie” oznacza każdy rodzaj noszenia przy sobie lub noszenie bądź przewożenie w dowolny inny sposób;
• „strzelanie na obszarach wodno-błotnych” oznacza strzelanie na obszarach wodno-błotnych lub w obrębie 100 m od nich;
• „w obrębie 100 m od obszarów wodno-błotnych” oznacza w obrębie 100 m na zewnątrz od każdego zewnętrznego punktu granicznego obszaru wodno-błotnego.

Ponadto w razie stwierdzenia, że jakaś osoba nosi amunicję śrutową na obszarach wodno-błotnych lub w obrębie 100 m od nich podczas strzelania lub w drodze na strzelanie, dane strzelanie uznaje się za strzelanie na obszarach wodno-błotnych, chyba że ta osoba może wykazać, iż jest to inny rodzaj strzelania. Przy ustalaniu, czy osoba, u której stwierdzono obecność amunicji śrutowej, nosi ją w drodze na strzelanie, uwzględnia się wszystkie okoliczności. Nie musi to być jednak ta sama osoba co osoba strzelająca.

Wprowadzona regulacja oznacza zatem, że od 16 lutego 2023 r. obowiązuje zakaz wszelkiego strzelania z broni gładkolufowej śrutem ołowianym na obszarach bagien, błot, torfowisk i płytkich zbiorników wodnych oraz w obrębie 100 m od ich granic, a także - co do zasady - noszenia przy sobie bądź przewożenia takiej amunicji. W przypadku polowań nie ma przy tym żadnego znaczenia, czy celem było ptactwo wodne czy jakiekolwiek inne gatunki zwierząt.

Polskie prawo nie penalizuje, co prawda, wprost naruszania zakazów wynikających z unijnego rozporządzenia, jednak trzeba mieć na uwadze, że zgodnie z art. 53 pkt 5 Prawa łowieckiego wchodzenie w posiadanie zwierzyny za pomocą niedozwolonych środków stanowi poważne przestępstwo łowieckie. O ile zatem samo noszenie śrutu ołowianego czy nawet strzelanie z takiej amunicji na obszarach wodno-błotnych lub w promieniu 100 m od nich na razie nie wiąże się z odpowiedzialnością karną, o tyle już upolowanie w takim miejscu przedstawiciela gatunku łownego za pomocą śrutu ołowianego może grozić karą pozbawienia wolności do lat pięciu i w razie skazania oznacza automatyczną relegację z PZŁ.

Warto tu zaznaczyć, że wspomniany przepis karny nie ma zastosowania przy pozyskiwaniu inwazyjnych gatunków obcych (IGO) ani podczas realizacji decyzji wydawanych przez RDOŚ. Celem działań bowiem nie są wówczas gatunki łowne, a tylko te są uznawane za zwierzynę przez Prawo łowieckie.

Miłosz Kościelniak-Marszał
Brać Łowiecka nr 4/2023
Oficyna Wydawnicza Oikos sp. z o. o.

Problem dzikich zwierząt na terenach zurbanizowanych występuje w całym kraju. Każde większe miasto boryka się z dzikami, lisy upatrzyły sobie tereny podmiejskie, sarny większe parki a łosie tereny nadwodne. Często sami jesteśmy winni tej sytuacji działając świadomie lub nieświadomie, a zajmując tereny na których zwierzęta były od zawsze równocześnie swoim zachowaniem wyganiając je z lasów powodujemy, że pojawiają się w naszym sąsiedztwie. 

Nieumyślne dokarmianie zwierząt powoduje więcej szkody niż pożytku. Takim działaniem przyzwyczajamy zwierzęta, że w bliskości człowieka można łatwo znaleźć pokarm. Taki zwierz zatraca naturalny instynkt obawy przed człowiekiem oraz traci zdolność do poszukiwania pożywienia. W naszych ogrodach nie trudno znaleźć łatwy pokarm. Opadłe z drzew resztki owoców to doskonała przekąska dla saren i dzików. W śmieciach i bioodpadach gustują zarówno lisy jak i dziki, które również szukając larw owadów przekopują trawniki. Poruszanie się po lesie, czy to pieszo czy rowerem, niekiedy z puszczonym luzem psem powoduje, że zwierzyna nie ma tam spokoju i przenosi się na niezabudowane działki w terenach zurbanizowanych, które dodatkowo zarośnięte są wysoką trawą, nawłocią czy wrotyczem a nawet krzewami i drzewami. Problem poruszania się po lesie omawialiśmy już we wpisie Nie tylko zwierzęta biegają po lesie, gdzie zwracaliśmy uwagę na poruszanie się nie tylko po głównych drogach leśnych ale i po duktach czy zarośniętych ścieżkach, co jest widoczne na poniższej mapie ukazującej lasy w okolicach Torunia. 

Na nieumyślną urbanizację w głównej mierze nie mamy wpływu i musimy mieć na uwadze fakt, że budując dom na terenach gdzie zwierzęta były na długo przed nami, nadal będą one tam przebywać. Chętnie wybieramy działki w środku pola, najlepiej z widokiem na las gdzie żerują sarny i zające, jednak gdy taki zwierz wchodzi w szkodę to już robi się poważny problem. O ile sarny w stosunku do nas nie są groźne, o tyle dziki potrafią dotkliwie zranić a lisy mogą przenosić groźne dla człowieka choroby. Doskonały obraz postępującej urbanizacji przedstawiają poniższe zdjęcia satelitarne ukazujące Papowo Toruńskie i Osieki w 2004 roku i obecnie. 

Co robić gdy w sąsiedztwie pojawią się dzikie zwierzęta? Przede wszystkim nie należy ich dokarmiać. Każda forma pomocy przez dostarczanie im pożywienia jest zła. Zarówno na polach czy w lesie jest wystarczająca ilość pokarmu dla wszystkich, a obecnie panujące zimy nie są im straszne. Idąc za tym należy zadbać o porządek w ogrodzie. Opadłe liście i owoce zebrać, skoszoną trawę zgrabić. Dobrą praktyką jest wapnowanie trawników w celu usunięcia larw owadów. Należy również zadbać o stan ogrodzenia oraz trzeba pamiętać o zamykaniu furtek i bram. Bioodpady trzymać w szczelnych kompostownikach jednocześnie unikać wyrzucania tam resztek jedzenia. Pojemniki na śmieci wystawiać przed dom w dniu ich odbierania. Niezabudowane bądź nieużytkowane działki należałoby wykosić. Spacerując po lesie należy uczęszczać po głównych drogach, psa trzeba trzymać na smyczy. Nie należy krzyczeć ani zostawiać po sobie śmieci. Spotykając dzikie zwierze nie należy panikować, krzyczeć czy wymachiwać rękoma. Należy odejść w przeciwnym kierunku. Gdy w okolicy pojawi się locha z warchlakami nie należy jej niepokoić. Na wyproszenie wybiera spokojną i zarośniętą okolicę, zaś po oproszeniu w niedługim czasie opuszcza to miejsce i udaje się w poszukiwaniu pokarmu. Nie należy również niszczyć urządzeń łowieckich takich jak ambony, zwyżki, paśniki, karmiska czy nęciska. To dzięki nim myśliwi chronią pola i ograniczają ilość zwierzyny w okolicy. 

Szkody łowieckie, jak każdemu wiadomo, są to:

• szkody w uprawach i płodach rolnych wyrządzone przez zwierzęta łowne
• szkody wyrządzone w trakcie wykonywania polowania

Jednak termin 'szkody łowieckie', z punktu widzenia funkcjonujących w przyrodzie mechanizmów, w rzeczywistości szkody nie oznacza. Zarówno roślinożercy jak i mięsożercy żywią się produktami wytworzonymi przez przyrodę - w procesach czysto naturalnych bądź tych sterowanych przez człowieka. Jest to jeden z elementów łańcucha pokarmowego, który funkcjonuje w przyrodzie od zawsze. W związku z tym zjawisko ubytków produktów wytworzonych przez naturę zachodzących w procesach biologicznych nie jest szkodą, natomiast sam termin 'szkody łowieckie' jest terminem umownym i ma aspekt ekonomiczno-prawny. 

Pojęcie 'szkód łowieckich', których sprawcą są zwierzęta łowne, pojawiło się wraz z rozwojem gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej. Owe 'szkody' polegają na zjadaniu przez zwierzęta dziko żyjące części lub całych roślin uprawnych bądź pogłowia zwierząt gospodarskich. Należy przy tym zauważyć, że uprawy rolne i leśne, a także hodowle rybackie, są uszkadzane nie tylko przez zwierzynę. Pojawiające się na nich szkody powodowane są, między innymi, przez:

• grzyby, bakterie i wirusy
• owady
• gryzonie
• ptaki i ssaki nie będące gatunkami łownymi

Te negatywne z gospodarczego punktu widzenia zjawiska przyrodnicze są swoistą chorobą upraw rolnych i leśnych prowadzonych w systemie monokulturowym, czego skutkiem jest degradacja przyrody polegająca na zniekształceniu biologicznych mechanizmów równowagi przyrodniczej. Sytuacja ekonomiczna sprawia iż sposób gospodarowania na gruntach rolnych nie zmieni się z dnia na dzień. Szkody, powodowane przez wyżej wspomnianych sprawców, występują praktycznie co roku w większym lub mniejszym nasileniu, a dążenie do ich minimalizowania pozostaje w sferze działań rolników poprzez szereg zabiegów agrotechnicznych, co często nie sprzyja równowadze przyrodniczej i bioróżnorodności. 

Za szkody wyrządzone przez zwierzęta zagrożone wyginięciem, takie jak żubry, wilki, rysie, niedźwiedzie czy bobry, odpowiada Skarb Państwa, natomiast wyrządzone przez zwierzęta użytkowe, to jest łosie, jelenie, daniele, sarny i dziki, z racji iż pozyskane z nich tusze przynoszą jednostkom gospodarczym przychody, odpowiada dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego. 

Szkody wyrządzone przez dziki w uprawie kukurydzy oraz jelenie w uprawie leśnej

To tyle jeśli chodzi o krótki i myślę dość ciekawy wstęp, ukazujący trochę szerszy problem szkód w uprawach rolnych i leśnych wyrządzanych przez zwierzęta. Na temat procesu powstawania tych szkód, sposobach przeciwdziałania ich powstawaniu oraz szacunków określających ich rozmiar i wartość odszkodowania nie będę się rozpisywał, ponieważ każdy myśliwy znać to powinien, chciałbym jednak pokazać kilka ciekawostek jeśli chodzi o rozmiary szkód powstałe w naszych obwodach na przestrzeni kilku ostatnich lat.

Kwestia szacowania szkód wyrządzonych przez zwierzynę zawsze przysparza wiele emocji. Niekiedy proces szacowania jest długi, pracochłonny a i tak nie dochodzi się do porozumienia. Zawsze jednak należy to robić rzetelnie. 

Wielkość powierzchni zredukowanych (rozmiar szkody) oraz wartość wypłacanych szkód przedstawia poniższy wykres. Jak widać nie ma tu zależności jeśli chodzi o lata. W każdym roku gospodarczym zarówno rozmiar jak i wartość szkody były inne, a wpływ na to mają między innymi czynniki pogodowe, gatunki roślin uprawianych w granicach naszego obwodu, przyrost zwierzyny, zaangażowanie myśliwych w ochronę tych upraw i wiele innych. Pewnym jest, że wraz ze wzrostem kosztów uprawy, wzrasta wysokość szkód w przeliczeniu na jeden hektar powierzchni zredukowanej.

Trudno wróżyć, jaka będzie przyszłość. Patrząc szczegółowiej rośnie ilość upraw kukurydzy, w której to zarówno dzik jak i jeleń wyrządza ogromne szkody. Ciągle rosnąca populacja jelenia spędza nam sen z powiek. Podchodząc do tego matematycznie, biorąc średni rozmiar szkody oraz średnią wartość szkody na hektar powierzchni zredukowanej i dodając do tego 30% jako różnicę między średnią wartością szkody ogółem a najwyższą wypłaconą w tym okresie można przyjąć, że w przyszłym sezonie powinniśmy zapłacić około 85 tysięcy złotych. Jednak przypominając sobie zeszłoroczne wiosenne zamieszanie z cenami zbóż, nawozów oraz paliw, które bardzo podniosły koszt uprawy, gdzie zakładaliśmy 80 tysięcy złotych w mijającym sezonie (padały nawet kwoty rzędu 120 tysięcy złotych) sami widzicie, że to nic innego jak ruletka. Będzie dużo kukurydzy i będzie dużo jeleni - szkody będą wysokie, jednak gdy rosnąca populacja wilka się u nas utrzyma i jeleń dalej będzie przebywał poza granicami naszego obwodu to szkoda może być mniejsza, natomiast jak będzie mniej kukurydzy a więcej pszenicy to szkoda znowu pójdzie w górę, bo w okresie zawiązywania kłosów dzik będzie je chętnie zgryzał...i tak dalej. 

Jakby nie było musimy robić swoje. Już teraz zachęcam Was do większego zaangażowania w pilnowanie wiosennych upraw, wszak przełoży się to na kondycję finansową koła, a przecież o to nam wszystkim chodzi :)

Darz Bór! 

PS. W związku z coraz większymi areałami kukurydzy (i nie tylko) Zarząd postanowił zakupić drona do wspomagania szacowania szkód (robienie zdjęć lotniczych) oraz kontrolowania upraw rolnych, gdzie te szkody mogą występować, ale o tym w innym wpisie :)

PPS. Jako ciekawostka poniżej zdjęcie z geoportalu (mapy.geoportal.gov.pl) obrazujące wiosenne buchtowanie dzików w uprawie kukurydzy na Porcie Drzewnym - Topole oraz w rzepaku w Papowie Toruńskim - Osieki.

Za nami kolejny już Bal Myśliwski organizowany dla członków naszego koła, koleżanek i kolegów z okręgu oraz ich znajomych. 

Wiele się działo! Suto zastawione stoły daniami z dziczyzny uginały się pod ciężarem tych dobroci. Pyszne ciasta osładzały nam smak gorzkiej...kawy, natomiast niesamowite w smaku wędliny z dziczyzny zbierały przy paśniku tłumy. 

Powagi dodawały elementy kultury łowieckiej. Sygnały grane przez zaprzyjaźnionego sygnalistę Marcina powodowały uśmiech i zaskoczenie na twarzach naszych gości. Oficjalne przywitanie gości w imieniu Zarządu przeprowadził nasz sekretarz Mirek. Po części oficjalnej zasiedliśmy do kolacji, po której to wspaniały didżej zaprosił nas na parkiet, choć specjalnie nie trzeba było nas zachęcać. Od pierwszej piosenki na parkiecie były tłumy! Do bladego świtu parkiet był oblegany przez spragnionych dobrej zabawy gości.

I tak można ten bal podsumować: bardzo dobra zabawa! 

Ale że myśliwi nie tylko zabawą żyją to jak co roku tak i na tej zabawie zorganizowaliśmy wspólnie ze Stowarzyszeniem "Nasze Szczęścia" z Łubianki licytacje, z których dochód przeznaczony był w całości na podopiecznych Stowarzyszenia. Uzbierała się nie mała - rzekłbym rekordowa - suma, a cegiełkę dołożyło nasze koło wystawiając na licytację niemały wieniec byka. Brawo! 

Dziękujemy serdecznie Zarządowi, za możliwość organizacji balu. Dziękujemy również koleżance Agnieszce za czas i serce włożone w przygotowanie tej zabawy. Dziękujemy Diecezjalnemu Centrum Kultury w Zamku Bierzgłowskim za salę w jakże urokliwym miejscu oraz za pyszne potrawy! Podziękowania należą się również koleżance i kolegom z naszego koła za obecność, wszak oni również przyczynili się do tej udanej zabawy.

Mamy nadzieję na spotkanie za rok!
Darz Bór! 

Koleżanki, Koledzy! 

Sezon polowań zbiorowych dobiega końca, więc czas na małe podsumowanie.

W naszym kole odbyliśmy 5 polowań zbiorowych. Średnio na każdym polowaniu było 18 myśliwych. Kilka z nich odbyło się w iście zimowej scenerii, niekiedy nawet przy intensywnych opadach śniegu. 
Dużym zaskoczeniem, oczywiście na plus, okazało się pędzenie metodą ze zwyżek organizowane w sektorach 0 i I, oczywiście do czasu aż pojawiły się tam wilki. W trakcie tych pędzeń zwierzyna spokojnym krokiem przemieszcza się po lesie co pozwala na selekcję odpowiedniego osobnika oraz oddanie skutecznego strzału, a niestety w przypadku tradycyjnych pędzeń jest ograniczone. 

We wszystkich polowaniach udział wzięło 44 myśliwych, zarówno naszych członków jak i zapraszanych gości. Niektórzy byli tylko na jednym polowaniu, inni na wszystkich.
Łącznie oddano 114 strzałów, co daje 2,5 strzału na myśliwego (na wszystkie polowania).
Na wszystkich polowaniach pozyskano łącznie:

• Jeleń byk 1 sztuka
• Jeleń łania 3 sztuki
• Jeleń ciele 1 sztuka
• Sarna koza 4 sztuki
• Sarna koźle 1 sztuka
• Dzik 19 sztuk
• Lis 4 sztuki

co daje łącznie 33 sztuki zwierza. 

Szersze sprawozdania z pozyskania na pomału zbliżającym się Walnym Zgromadzeniu.
Darz Bór! 

Wysokość składki członkowskiej PZŁ na rok 2023 wynosi: 

• normalna: 460 zł plus ubezpieczenie (43 zł), tj. 503 zł
• ulgowa: 230 zł plus ubezpieczenie (43 zł), tj. 273 zł
• ulgowa, o której mowa w par. 124 ust. 3 Statutu PZŁ: 115 zł plus ubezpieczenie (43 zł), tj. 158 zł

Płatności należy dokonać na konto naszego koła najpóźniej do 23 grudnia 2022 r. 

Wysokość składki do koła na trwający sezon 2022/2023 (zgodnie z uchwałą WZ z dnia 24 kwietnia 2022 r.) wynosi:

• normalna: 1140 zł
• ulgowa (ukończone 70 lat): 570 zł

Płatności należy dokonać na konto naszego koła najpóźniej do 31 grudnia 2022 r (zgodnie z uchwałą WZ z dnia 19 maja 2019 r.).