Szukaj:

Zasady selekcji - tekst ujednolicony

W związku z rozpoczętym sezonem polowań na jelenie byki i trwającym na kozły sarny publikujemy ujednolicone Zasady selekcji osobniczej i populacyjnej oraz zasady postępowania przy ocenie prawidłowości odstrzału w oparciu o Uchwałę 48/2018 Naczelnej Rady Łowieckiej z dnia 22 maja 2018 roku oraz Uchwałę 50/2018 Naczelnej Rady Łowieckiej z dnia 24 lipca 2018r.

 

 Zasady selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych w Polsce oraz

zasady postępowania przy ocenie zgodności odstrzału.

  1. W zasadach selekcji samców zwierzyny płowej funkcjonuje określenie:  a)osobnik selekcyjny:
  •  u łosi określenie to odnosi się do byka o porożu badylarza do formy ósmaka regularnego włącznie,
  •  u pozostałych jeleniowatych i u muflonów jest to osobnik o określonych dla danego wieku (rozdział VI) cechach poroża lub ślimów, lub o porożu i ślimach mniej rozwiniętych lub zdeformowanych (myłkus),
  •  guzikarze, szpicaki, szydlarze, myłkusy – określenia te są aktualne w odniesieniu do wcześniejszych określeń tych form poroża opisanych w literaturze łowieckiej.

      b).osobnik łowny:

  • u łosi jest to osobnik o formie poroża badylarza powyżej regularnego ósmaka oraz półłopatacza i łopatacza.
  • u pozostałych jeleniowatych i u muflonów jest to osobnik w określonym wieku  bez  względu na cechy poroża lub ślimów.
  1. Okręgowe Rady Łowieckie w celu ochrony jakości populacji, po konsultacji z Lasami Państwowymi, mogą określić inne formy i cechy (z wyłączeniem masy) poroża osobników selekcyjnych.
  2. Planowana wielkość pozyskania zwierzyny grubej zależna jest od zagęszczenia, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.
  3. Za zrealizowany odstrzał zgodny z zasadami selekcji, zwany dalej „prawidłowym”, należy uznać odstrzał:
  •  wykonany zgodnie  z upoważnianiem do wykonywania polowania,
  •  samców o cechach selekcyjnych wykonany na upoważnienie do odstrzału samca łownego bez względu na jego wiek.
  1. Oceny odstrzału samców zwierzyny płowej i muflonów zgodnie z poniższymi zasadami dokonują komisje, o których mowa w art. 42 d ustawy - Prawo łowieckie 
    i § 127 pkt 17 Statutu PZŁ.
  2. Przeliczanie stanu liczebnego zwierzyny grubej i muflonów następuje w odniesieniu do powierzchni obwodu łowieckiego, do powierzchni leśnej oraz bagiennej w przypadku łosia.
  3. W obszarach występowania dużych drapieżników ujętych w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej, należy w wieloletnich łowieckich planach hodowlanych uwzględnić ich obecność.
  4. Dochodząc do pożądanej liczebności i struktury płci zwierzyny grubej, dopuszcza się odstępstwa od przyjętych zasad.

Zasady gospodarowania populacjami zwierzyny grubej obejmują działy:

  1. Metody szacowania liczebności.
  2. Określanie zagęszczeń.
  3. Określanie struktury płci.
  4. Określanie przyrostu zrealizowanego.
  5. Planowanie wielkości i struktury pozyskania.
  6. Zasady selekcji jeleniowatych i muflonów.
  7. Wielkości odstępstw w ocenie prawidłowości odstrzałów.
  8. Ocena prawidłowości odstrzału i procedury przy jej wykonywaniu.
  9. Wycena medalowa.
  1. Metody szacowania liczebności

Szacowanie liczebności zwierzyny z uwzględnieniem różnicy zagęszczenia między powierzchnią leśną i nie leśną, należy sporządzać w rejonach hodowlanych w jednym terminie w celu ustalenia stanu na dzień 10 marca. Zaleca się stosowanie następujących  metod według uznania dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich.

Łoś, jeleń szlachetny, jeleń sika, daniel – szacowanie liczebności w rejonie hodowlanym w jednym terminie w celu ustalenia stanu na dzień 10 marca. Zalecane metody: tropienia, próbne pędzenia oraz inne metody opisane w literaturze.

Sarna, muflon, dzik – szacowanie liczebności w obwodzie łowieckim w jednym terminie w celu ustalenia stanu na dzień 10 marca. Zalecane metody: tropienia, próbne pędzenia oraz inne metody opisane w literaturze.

      II. Zagęszczenie zwierzyny

Minimalne zagęszczenie zwierzyny (przed okresem polowań), dopuszczające eksploatację populacji, określa się na następującym poziomie:

  1. Łoś – minimalne zagęszczenia dopuszczające eksploatację populacji – powyżej 5 osobników na 1000 ha powierzchni leśnej i bagiennej obwodu łowieckiego.
  2. Jeleń szlachetny – minimalne zagęszczenia dopuszczające eksploatację populacji – powyżej 3 osobników na 1000 ha powierzchni obwodu łowieckiego.
  3. Jeleń sika – ze względu na zagrożenie populacji jelenia szlachetnego poprzez krzyżowanie należy dążyć do eliminacji tego gatunku.
  4. Daniel – minimalne zagęszczenia dopuszczające eksploatację populacji – powyżej 3 osobników na 1000 ha powierzchni obwodu łowieckiego.
  5. Sarna – minimalne `zagęszczenia dopuszczające eksploatację populacji powyżej 1,5 osobnika na 100 ha powierzchni obwodu łowieckiego.
  6. Muflon – minimalne zagęszczenia dopuszczające eksploatację populacji – powyżej 3 osobników na 1000 ha powierzchni obwodu łowieckiego.
  7. Dzik – zagęszczenia do uznania przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego.

Zarządzanie populacją łosia i jelenia szlachetnego odbywa się na poziomie łowieckiego rejonu hodowlanego. 

Sporządzając wieloletnie łowieckie plany hodowlane określające docelową liczebność poszczególnych gatunków zwierzyny grubej w rejonach hodowlanych,  należy zagęszczenie poszczególnych gatunków dostosować do warunków przyrodniczych, presji dużych drapieżników oraz szkód powodowanych przez zwierzynę w uprawach leśnych i rolnych.

      III. Struktura płci

Dla jeleniowatych i muflonów struktura płci powinna cechować się dominacją samic w stosunku do samców w zakresie od 1,2 do 2,0 (liczba samic w stosunku do 1 samca).

     IV. Określanie przyrostu zrealizowanego

  1. Łoś – do 70% wiosennego stanu klęp.
  2. Jeleń szlachetny – do 70% stanu wiosennego łań.
  3. Jeleń sika – do 70% stanu wiosennego łań.
  4. Daniel – do 70% stanu wiosennego łań.
  5. Sarna – do 70% wiosennego stanu kóz.
  6. Muflon – do 60% wiosennego stanu owiec.
  7. Dzik – do 250% ogólnego stanu wiosennego.

      V. Planowanie wielkości i struktury pozyskania

      1. Łoś

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych. Struktura pozyskania: klępy – do 50%, byki – do 50%, łoszaki – do 30%.

  1. Jeleń szlachetny

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.

Struktura pozyskania: łanie – do 60%, byki – do 50%, cielęta – do 30%.

  1. Jeleń sika

Ze względu na zagrożenie populacji jelenia szlachetnego poprzez krzyżowanie należy dążyć do eliminowania tego gatunku w miejscach występowania. Wielkości pozyskania i struktury – nie określa się.

  1. Daniel

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.

Struktura pozyskania: łanie – do 50%, byki – do 50%, cielęta – do 30%.

  1. Sarna

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.

Struktura pozyskania: kozy – do 50%, kozły – do 50%, koźlęta – do 30%.

  1. Muflon

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.

Struktura pozyskania: owce – do 50%, tryki – do 50%, jagnięta – do 30%.

  1. Dzik

Gospodarowanie populacją: dzierżawca lub zarządca ustala liczbę dzików w obwodzie do pozyskania bez względu na wiek i płeć.

   VI. Zasady selekcji jeleniowatych i muflonów

Przyjęte kryteria i zasady selekcji należy stosować w rejonach hodowlanych w zależności od jakości i kondycji populacji.

Osobniki żeńskie i młodzież

Zasady odnoszą się do wszystkich gatunków. Dokonując odstrzału samic czy młodzieży, w pierwszej kolejności należy eliminować osobniki z widocznymi wadami budowy, w złej kondycji, o matowej, zmierzwionej pokrywie włosowej. Oceniając kondycję u samic, trzeba uwzględnić stan grzęz. Wychudzona sylwetka i powiększone grzęzy świadczą o intensywnym karmieniu potomstwa i eliminacja takiej samicy negatywnie wpłynie na rozwój pozostawionego potomstwa. Przy odstrzale samic i potomstwa w pierwszej kolejności należy dokonać odstrzału ich potomstwa, a następnie samicy.

Osobniki męskie

  1. Kryteria odstrzału samców
  1. Byki łosie

Rodzaj odstrzału

Odstrzał prawidłowy

„o”

Odstrzał nieprawidłowy

„x”

opis form poroży

selekcyjny – min. 85% ogólnej liczby byków zaplanowanych

do odstrzału

do ósmaka regularnego włącznie

formy wyższe

łowny – do 15% ogólnej liczby byków zaplanowanych

do odstrzału

o porożu badylarza powyżej regularnego ósmaka oraz półłopatacza i łopatacza

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Za odnogę przyjmuje się odrost o długości powyżej 5 cm.

b) Jeleń szlachetny

Rodzaj odstrzału

Poroże

Odstrzał prawidłowy

„o”

Odstrzał nieprawidłowy

„x”

opis form poroża

selekcyjny

– do 85% ogólnej liczby byków zaplanowanych do odstrzału

1

szpicaki o średniej długości tyk

do wysokości łyżek

szpicaki o długości tyk powyżej wysokości łyżek, rozwidlone, koronne i formy wyższe

24

do ósmaka nieregularnego włącznie

formy wyższe

59

wszystkie formy niekoronne

i jednostronnie koronne

formy wyższe

łowny – min

15% ogólnej liczby byków zaplanowanych do odstrzału

10

i starsze

bez względu na formę poroża

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



a). Za odnogę przyjmuje się odrost o długości powyżej:

– 2 cm w pierwszym porożu,

– 5 cm w drugim porożu i starszych.

b). Osobnikami selekcyjnymi w 5 porożu i starszych są wszystkie formy niekoronne i jednostronnie koronne

c) Jeleń sika

Nie przewiduje się kryteriów selekcji opartych na formach poroży.

d) Daniel

Rodzaj odstrzału

Poroże

Odstrzał prawidłowy

„o”

Odstrzał nieprawidłowy

„x”

Opis form poroża

selekcyjny – do 85% ogólnej liczby byków zaplanowanych do odstrzału

1

Szpicaki

formy wyższe

2

wszystkie szydlarze

i łyżkarze o średniej długości tyk,

do podwójnej wysokości łyżek

formy wyższe

3–6

wszystkie formy poniżej łopatacza, łopatacze o długości łopat do 1/3 długości poroża oraz łopatacze o zatokach rozcinających płaszczyznę łopaty co najmniej do połowy jej długości

formy wyższe

łowny – min. 15% ogólnej liczby byków zaplanowanych do odstrzału

7 i starsze

Bez względu na formę poroża

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 




a). Osobnikami selekcyjnymi w 3 porożu i starszych są wszystkie formy poniżej łopatacza, łopatacze o długości łopat do 1/3 długości poroża oraz łopatacze o zatokach rozcinających płaszczyznę łopaty co najmniej do połowy jej długości

e) Sarna

Rodzaj odstrzału

Poroże

Odstrzał prawidłowy

„o”

Odstrzał nieprawidłowy

„x”

Opis form poroża

selekcyjny – do 70% ogólnej liczby kozłów zaplanowanych do odstrzału

1

guzikarze, szpicaki

formy wyższe

24

do nieregularnego szóstaka włącznie

formy wyższe

łowny – min.  30% ogólnej liczby kozłów zaplanowanych do odstrzału

5 i starsze

bez względu na formę poroża

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



a). Za odnogę przyjmuje się odrost o długości:

– powyżej 2 cm w pierwszym porożu,

– powyżej 3 cm w drugim porożu i starszych.

b). Osobnikami selekcyjnymi w 2 porożu i starszych są formy do nieregularnego szóstaka włącznie

f) Muflon

Rodzaj odstrzału

Wiek  lata

Odstrzał prawidłowy

„o”

Odstrzał nieprawidłowy

„x"

Opis form ślimów

selekcyjny* – do 50%  ogólnej liczby tryków zaplanowanych do odstrzału

2

długość ślimów do 30 cm

formy wyższe

35

o długości ślimów nie przekraczającej połowy obwodu okręgu tworzonego przez kształt ślimów

formy wyższe

łowny  min.

50% ogólnej liczby tryków zaplanowanych do odstrzału

6

i starsze

bez względu na formę ślimów

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



*Za selekcyjne niezależnie od wieku uznaje się tryki, u których następuje wrastanie ślimów w kark lub żuchwę oraz tryki o kącie rozwarcia ślimów odbiegającym od 90o

a). Osobnikami selekcyjnymi w wieku 3 lat i starszych są osobniki o długości ślimów nie przekraczających połowy obwodu okręgu tworzonego przez kształt ślimów

VII. Wielkości odstępstw w ocenie prawidłowości odstrzałów.

  1. Wiek:

      Sarna, jeleń szlachetny, daniel

  • dopuszcza się pomyłkę w ocenie wieku przez myśliwego, przed dokonaniem odstrzału, do 1 roku powyżej pierwszego poroża.

     Muflon

  • dopuszcza się pomyłkę w ocenie wieku, przed dokonaniem odstrzału, przez myśliwego do 1 roku powyżej trzeciego roku życia.
  1. Pomiary poroży, ślimów:
  • dopuszcza się tolerancję w ocenie pomiarów liniowych do 20% ich wartości.

VIII. Ocena prawidłowości odstrzału i procedury przy jej wykonywaniu

  1. zarząd okręgowy, o którym mowa w pkt 14, o nałożeniu kary porządkowej informuje:
  2. zarząd okręgowy właściwy dla miejsca zamieszkania myśliwego, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w pkt 13, nakłada na myśliwego kary porządkowe wymienione w art. 42da ustawy Prawo łowieckie;
  3. na podstawie przedłożonego sprawozdania komisji, w przypadku oceny prawidłowości odstrzału oznaczonej punktem czerwonym, zarząd okręgowy właściwy dla miejsca dokonania oceny zawiadamia o tej ocenie zarząd okręgowy właściwy dla miejsca zamieszkania zainteresowanego myśliwego;
  4. komisja ze swych prac sporządza sprawozdanie i przekazuje je właściwemu zarządowi okręgowemu w terminie do 3 miesięcy od daty dokonania oceny;
  5. zainteresowany może w terminie 21 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w pkt. 10, zwrócić się z wnioskiem o ponowną ocenę. Ponownej oceny dokonuje skład oceniający, powołany spośród członków komisji, z wyłączeniem członków składu oceniającego, który dokonywał zakwestionowanej oceny. O terminie ponownej oceny zawiadamia się zainteresowanego na 14 dni przed wyznaczoną datą. Zainteresowany zobowiązany jest dostarczyć przy ponownej ocenie posiadaną część trofeum. W przypadku niedostarczenia części trofeum skład oceniający odstępuje od ponownej oceny;
  6. o wynikach oceny komisja zawiadamia zarząd okręgowy, a ten w przypadku stwierdzenia odstrzału ocenionego na punkt czerwony zawiadamia na piśmie zainteresowanego – myśliwego, który pozyskał trofeum będące przedmiotem oceny;
  7. w przypadku realizacji odstrzału przez tzw. myśliwego komercyjnego ocena trofeum pozyskanego przez cudzoziemca dokonywana jest - a w przypadku pozostałych myśliwych komercyjnych - może być dokonywana, niezwłocznie po zakończonym polowaniu i spreparowaniu trofeum;
  8. o terminie oceny dokonywanej przez komisję zarząd okręgowy zawiadamia dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na 21 dni przed oceną, z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w pkt. 9;
  9. za trofeum spreparowane uważa się trofeum pozbawione tkanki mięsnej i łącznej oraz wybielone, z pełnym uzębieniem – z wyjątkiem ubytków naturalnych;
  10. za spreparowanie trofeum odpowiada myśliwy, który je pozyskał;
  11. komisja dokonuje oceny spreparowanego trofeum łowieckiego (czaszka wraz z żuchwą) dostarczonego przez przedstawiciela dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego. Podczas oceny ma prawo być obecny myśliwy, który dokonał odstrzału zwierzyny;
  12. oceny dokonywane są w zależności od potrzeb, jednak nie rzadziej niż raz do roku;
  13. właściwymi dla dokonania oceny są komisje okręgu, w którym pozyskana została zwierzyna;
  14. w skład komisji jako przedstawiciele PZŁ mogą wchodzić jedynie członkowie posiadający uprawnienia selekcjonerskie;
  15. Oceny odstrzału samców zwierzyny płowej i muflonów, co do jej zgodności 
    z zasadami selekcji osobniczej, zwanej dalej oceną, w przypadku obwodów podlegających wydzierżawieniu, dokonują okręgowe komisje do spraw oceny prawidłowości odstrzałów, zwane dalej „komisjami”, powołane przez zarządy okręgowe PZŁ. Komisja pracuje w składach oceniających które powoływane są spośród członków komisji, przez zarządy okręgowe PZŁ, z uwzględnieniem art. 42d ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (U. 2017, poz. 1295 z poźniejszymi zmianami,); zarząd okręgowy właściwy dla położenia obwodu, w którym nastąpił odstrzał, koło łowieckie, którego członkiem jest ukarany myśliwy, dzierżawcę lub zarządcę obwodu, gdzie nastąpił odstrzał
  16. komisje są zobowiązane do trwałego oznakowania trofeum poprzez nawiercenie przy prawym możdżeniu otworu o średnicy 3–6 mm. W przypadku dokonanej oceny na punkt czerwony połowa żuchwy pozostaje w dyspozycji komisji do czasu sporządzenia sprawozdania. Wszystkie żuchwy niezależnie od oceny podlegają trwałemu oznakowaniu;
  17. w przypadku: nieprzedstawienia komisji trofeum do oceny; przedstawienia komisji trofeum w stanie uniemożliwiającym dokonanie oceny; próby świadomego wprowadzania w błąd komisji; przedstawienia komisji do oceny nieprawidłowo spreparowanego trofeum; właściwy zarząd okręgowy może zawiadomić rzecznika dyscyplinarnego;
  18. wszystkie pomiary elementów trofeów dokonywane są wg formuły CIC;
  19. przy dokonywaniu prawidłowości odstrzału skład oceniający stosuje poniższą punktację:
  • odstrzał prawidłowy                  1 pkt zielony                  (O),
  • odstrzał nieprawidłowy             1 pkt czerwony              (X),

IX. Wycena medalowa

  1. Wyceny ostatecznej trofeów dokonuje komisja wyceny powołana przez Zarząd Główny PZŁ.
  2. Trofea samców zwierzyny płowej i muflonów, kwalifikujące się do wyceny medalowej (wg Rozporządzania Ministra Środowiska z dnia 19 maja 2005 r.), winny być wycenione wstępnie przez komisję oceny prawidłowości odstrzału samców zwierzyny płowej i muflonów (dalej zwanej komisją) podczas dokonywania oceny prawidłowości odstrzału.
  1. Wycena wstępna trofeów kwalifikujących się do wyceny medalowej pozyskanych przez cudzoziemców powinna być dokonywana przez komisję oceny, niezwłocznie po zakończonym polowaniu i spreparowaniu trofeum.
  2. Zarządy okręgowe prowadzą rejestry łowieckich trofeów medalowych.
  3. Wyceny trofeów medalowych odbywają się co najmniej raz do roku.
  4. Trofea medalowe podlegają ewidencji i ujmowane są w Centralnym Rejestrze Trofeów Łowieckich prowadzonym przez Zarząd Główny PZŁ.
  5. Do ostatecznej wyceny trofeów brązowo i srebrnomedalowych uprawnieni są eksperci powołani przez Zarząd Główny PZŁ, a do wyceny ostatecznej trofeów złotomedalowych sędziowie seniorzy powołani przez CIC.

UZASADNIENIE

Gospodarowanie populacjami zwierząt łownych zostało ujęte w ustawie Prawo łowieckie i jest jednym z podstawowych zadań łowiectwa. Skomponowanie zasad gospodarowania populacjami jest trudne. Polska to duży kraj o zróżnicowanych warunkach przyrodniczo-geograficznych, a zachodzące zmiany klimatyczne, siedliskowe czy antropogenne powodują zmienne reakcje populacji. Zwierzyna gruba, przystosowując się do warunków środowiskowych, także w zachowaniach behawioralnych, wymusza opracowanie nowych zasad gospodarowania. Z tych względów przedstawione zasady gospodarowania mają charakter ramowy, z dużym przedziałem tolerancji dla poszczególnych wskaźników i odnoszą się do całego kraju, zaś ich uszczegółowieniem mają się zająć okręgi Polskiego Związku Łowieckiego w porozumieniu z Lasami Państwowymi. Taki sposób postępowania pozwoli na dostosowanie zasad gospodarowania do lokalnych warunków środowiskowych, co zmniejszy antagonizmy na płaszczyźnie zwierzę–siedlisko i korzystniej wpłynie na jakość populacji jeleniowatych oraz dzików.

Znaczącą zmianą w proponowanych zasadach jest odstąpienie od określania liczby pozyskiwanych samców jeleniowatych w klasach wiekowych. Wprowadzenie limitów pozyskania w klasach wiekowych samców jeleniowatych i dzików w grupach wiekowych w początkowym okresie wpływało negatywnie na struktury populacyjne i skutkowało wprowadzaniem odrębnych zasad gospodarowania dla tzw. populacji nieustabilizowanych.

Stosunkowo ostre kryteria selekcji osobników najmłodszych powodowały niski ich odsetek w ogólnym pozyskaniu. Proponowane zasady gospodarowania pozwolą zachować właściwą strukturę wiekową.

Ma to również uzasadnienie genetyczne, ponieważ u osobników najmłodszych nie uwidaczniają się w pełni uwarunkowania genetyczne dotyczące morfologii poroży. Poza tym w nowych zasadach gospodarowania wraca się do kategorii osobników selekcyjnych i łownych. Myśliwi otrzymujący zezwolenie na odstrzał osobnika selekcyjnego, bez określenia klasy wiekowej, będą mieć dużo łatwiejsze zadanie. Natomiast myśliwi otrzymujący zezwolenie na odstrzał osobnika łownego, będą mogli dokonać odstrzału osobnika selekcyjnego bez względu na jego wiek. Wprowadzane modyfikacje mają na celu uelastycznienie i ułatwienie gospodarowania populacjami zwierzyny grubej.


Uchwała 50/2018 z dnia 24 lipca 2018
Uchwała 48/2018 z dnia 22 maja 2018
Uchwała 14/2015 NRŁ z dnia 15 grudnia 2015
Zasady selekcji osobniczej i populacyjnej - tekst ujednolicony